Podróżując przez bezkresne przestrzenie internetu można znaleźć niezwykle ciekawe rzeczy. Tym razem, dzięki linkowi opublikowanemu na Twitterze przez Kolegę natknęłam się na dokument umieszczony na stronie CIA  kilka lat temu. Dokument ów stworzyła właśnie agencja CIA w 1944 roku. Podręcznik sabotażu przeznaczony był dla obywateli państw wrogich USA; wszak nie wszyscy obywatele państw Osi popierali działania swoich rządów w czasie wojny. Jak można przeczytać w tekście wprowadzającym, który znajdziecie TU.

„niektóre z tych instrukcji wydają się być przestarzałe; inne pozostają zaskakująco aktualne. Razem wzięte stanowią przypomnienie jak łatwo “podkopać” wydajność i ład w organizacji”

Pozwoliłam sobie na przetłumaczenie fragmentów tego tekstu (jeśli ktoś jest ciekaw całości, w języku angielskim znajdzie wszystko TUTAJ) w zakresie dotyczącym zarządzania i organizacji pracy.

Dokument jest naprawdę intrygujący. I żeby nie było: niczego absolutnie nie sugeruję. No może poza tym, że warto przeczytać żeby sprawdzić, jakie konkretnie zachowania już 72 lata temu uznano za obniżające efektywność. I morale. Więc może czas najwyższy je wyeliminować jeśli u kogoś występują?

Porady dla kadry zarządzającej:

Żądaj poleceń na piśmie.  „Źle zrozum” polecenia. Zadawaj bez końca pytania lub angażuj się w długotrwałą korespondencję na ten temat. Spieraj się na ich temat kiedy tylko możesz.  Rób wszystko co możliwe aby opóźnić dostawę zamówień. Nawet jeśli część zamówień jest gotowa wcześniej nie dostarczaj ich dopóki nie są całkowicie gotowe. Nie zamawiaj nowych materiałów dopóki zapasy nie zostaną niemal wyczerpane, tak, żeby najmniejsze opóźnienie w realizacji Twojego zamówienia oznaczało przestój. Zamawiaj materiały najwyższej jakości, które nie są łatwo dostępne. Jeśli ich nie dostaniesz, kłóć się o to. Ostrzegaj, że materiały gorszej jakości oznaczają gorszą pracę. Rozdzielając pracę zawsze w pierwszej kolejności dawaj pracę najmniej ważną. Dopilnuj żeby ważne zadania trafiały do nieefektywnych pracowników i kiepskich maszyn. Domagaj się perfekcyjnego wykonywania nieistotnych produktów. W tych przypadkach odsyłaj to poprawy te, które mają najmniejszą wadę. Akceptuj  za to inne uszkodzone produkty, których wady nie są widoczne gołym okiem. Myl się przy logistyce tak, aby części i materiały były wysyłane do niewłaściwych miejsc w zakładzie. Kiedy przyuczasz nowych pracowników, przekazuj im niekompletne lub mylące instrukcje. Aby obniżyć morale, a wraz z nim efektywność, bądź miły dla pracowników nieefektywnych, dawaj im niezasłużone awanse. Dyskryminuj wydajnych pracowników, skarżąc się bezpodstawnie na ich pracę. Organizuj konferencje wtedy gdy trzeba wykonywać najważniejsze prace.

Mnóż papierkową robotę do granic możliwości. Duplikuj akta. Mnóż procedury i zaangażowanych w wydawanie instrukcji, rozliczanie czeków i tak dalej. Dopilnuj żeby trzy osoby musiały zatwierdzić wszystko gdzie wystarczyłaby jedna. Stosuj wszystkie regulacje co do ostatniej litery.

Organizacje i konferencje

Nalegaj na robienie wszystkiego przez „kanały”*. Nigdy nie pozwalaj na skróty, które można byłoby zastosować dla przyspieszenia podjęcia decyzji. Przemawiaj. Mów tak często jak to możliwe i wyjątkowo długo. Wzbogacaj swoje argumenty długimi anegdotami i relacjami z osobistych doświadczeń. Nie wahaj się wtrącać kilku odpowiednich patriotycznych komentarzy. Kiedy to możliwe, wszystkie sprawy kieruj do komisji** – do dalszych badań i rozpatrywania. Staraj się tworzyć komisje tak duże jak to możliwe – nigdy mniejsze niż pięcioosobowe. Podnoś kwestie nieistotne tak często jak to możliwe. Targuj się nad precyzją sformułowań, protokołów, uchwał. Powracaj do spraw, w których zapadła decyzja podczas ostatniego spotkania i próbuj ponownie podnieść kwestię zasadności tej decyzji. Doradzaj „ostrożność”. Bądź „rozsądny” i nakłaniaj swoich kolegów – uczestników konferencji - aby byli „rozsądni” i unikali pośpiechu który może doprowadzić do kłopotów lub trudności. Martw się o możliwość przekroczenia kompetencji przez uczestników konferencji – podnieś kwestię uprawnień grupy do podjęcia takiej decyzji podczas gdy może ona kolidować z polityką wyższego szczebla.

*przypuszczam, że chodzi o ścieżkę akceptacji

**komisje, tudzież zespoły