Ustawa po zmianach (to co obok uaktualnione o Dz. U. z 2016r. poz. 34)

Ustawa przed zmianami (na podstawie: Dz. U. z 2014 r. poz. 1111, 1199, z 2015 r. poz. 211, 1220.)

w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 i 2, oraz osobę zatrudnioną na wyższym stanowisku w służbie cywilnej.”;

Art. 3. W rozumieniu ustawy: 3) członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 i 2.[1]

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4.”;[2]

Art. 6. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny.

w art. 10:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Szefa Służby Cywilnej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.”,

3. Szefa Służby Cywilnej powołuje Prezes Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej, po zasięgnięciu opinii Rady Służby Cywilnej.

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Szef Służby Cywilnej niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów, zastępującą go osobę.”;

5. Szef Służby Cywilnej niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów, zastępującą go osobę spośród urzędników służby cywilnej. O ustanowieniu zastępstwa Szef Służby Cywilnej informuje Radę Służby Cywilnej, przedstawiając uzasadnienie wyznaczenia określonej osoby.

w art. 11:

a) w ust. 1:

– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) nie była skazana prawomocnym wyrokiem orzekającym zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;”,

7) nie była karana zakazem zajmowania stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;

– uchyla się pkt 8,

8) posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie na stanowisku kierowniczym w administracji rządowej lub co najmniej siedmioletnie doświadczenie na stanowisku kierowniczym w jednostkach sektora finansów publicznych;

– pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) nie jest członkiem partii politycznej.”,

9) nie jest i w okresie ostatnich 5 lat nie była członkiem partii politycznej.

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Osoba zastępująca Szefa Służby Cywilnej, o której mowa w art. 10 ust. 5, powinna spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7 i 9.”;

2. Osoba zastępująca Szefa Służby Cywilnej, o której mowa w art. 10 ust. 5, powinna spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7 i 9, oraz posiadać co najmniej pięcioletnie doświadczenie na stanowisku kierowniczym w administracji rządowej.

5) uchyla się art. 12 i art. 13;

Art. 12. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Służby Cywilnej z zajmowanego stanowiska w przypadku:

1) złożenia rezygnacji;

2) jeżeli przestanie spełniać którykolwiek z warunków określonych w art. 11 ust. 1 pkt 1–4, 7 lub 9;

3) niewypełniania obowiązków na skutek długotrwałej choroby, stwierdzonej orzeczeniem lekarskim.

Art. 13. 1. Prezes Rady Ministrów może odwołać Szefa Służby Cywilnej, po zasięgnięciu opinii Rady Służby Cywilnej, w przypadku:

1) odrzucenia sprawozdania, o którym mowa w art. 15 ust. 7, w terminie 3 miesięcy od dnia jego złożenia;

2) sprzeniewierzenia się złożonemu ślubowaniu;

3) gdy przestał spełniać warunek określony w art. 11 ust. 1 pkt 6.

2. Zwracając się do Rady Służby Cywilnej z pisemnym wnioskiem o zaopiniowanie, Prezes Rady Ministrów wskazuje przyczyny uzasadniające odwołanie Szefa Służby Cywilnej. Przyczyny odwołania oraz opinia Rady Służby Cywilnej stanowią informację publiczną.

3. Rada Służby Cywilnej przedstawia opinię, o której mowa w ust. 1, w terminie 14 dni. Niewyrażenie opinii w tym terminie nie wstrzymuje możliwości odwołania Szefa Służby Cywilnej.

6) art. 19–23 otrzymują brzmienie:

„Art. 19. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Służby Publicznej, zwana dalej „Radą”.

2. Do zakresu działania Rady, jako organu opiniodawczo-doradczego, należy w szczególności wyrażanie opinii w sprawach:

1) dotyczących służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy;

2) projektu programu zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;

3) projektu ustawy budżetowej w części dotyczącej służby cywilnej oraz corocznego wykonania budżetu państwa w tym zakresie;

4) proponowanego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w zakresie służby cywilnej;

5) projektów aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej;

6) planu szkoleń centralnych w służbie cywilnej;

7) etyki korpusu służby cywilnej;

8) projektu regulaminu określającego tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej;

9) sprawozdania Szefa Służby Cywilnej, o którym mowa w art. 15 ust. 7.

3. Rada ponadto:

1) ocenia przebieg postępowań kwalifikacyjnych w służbie cywilnej;

2) może wystąpić do Szefa Służby Cywilnej z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawach określonych przez Radę w zakresie stosowania zasad służby cywilnej;

3) może wystąpić do Szefa Służby Cywilnej z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawie skargi skierowanej do Rady przez członka korpusu służby cywilnej lub w sprawach uwag i wniosków przedstawicieli związków zawodowych

i stowarzyszeń urzędniczych działających w ramach administracji publicznej;

4) może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu postępowania kwalifikacyjnego, na poziomie

średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnej, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu postępowania kwalifikacyjnego, może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej o zarządzenie przeprowadzenia

ponownego postępowania kwalifikacyjnego;

5) określa kierunki modernizacji służby cywilnej pod kątem zmieniających się zadań, potrzeb i oczekiwań Prezesa Rady Ministrów;

6) we współpracy z KSAP upowszechnia najlepsze europejskie standardy, wzorce i doświadczenia w zakresie funkcjonowania służby publicznej.

4. Przewodniczący Rady wchodzi w skład Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

Art. 20. 1. Rada liczy 7–9 członków.

2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady spośród osób odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1–3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady.

3. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady spośród członków Rady.

Art. 21. 1. Kadencja członków Rady trwa 4 lata.

2. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.

3. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje społecznie.

Art. 22. 1. Członkostwo w Radzie wygasa:

1) w razie śmierci członka Rady;

2) jeżeli członek Rady przestał spełniać którykolwiek z warunków określonych w art. 4 pkt 1–3;

3) niewykonywania obowiązków członka Rady przez okres dłuższy, niż 12 miesięcy, jeśli przyczyną nie jest długotrwała choroba, stwierdzona orzeczeniem lekarskim.

2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez niego rezygnacji.

3. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji, Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca tej kadencji.

Art. 23. 1. Tryb pracy Rady określa regulamin uchwalany przez Radę.

2. Obsługę prac Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.”;

Art. 19. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Służby Cywilnej, zwana dalej „Radą”.

2. Do zakresu działania Rady, jako organu opiniodawczo-doradczego, należy w szczególności wyrażanie opinii w sprawach:

1) dotyczących służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy;

2) projektu strategii zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;

3) projektu ustawy budżetowej w części dotyczącej służby cywilnej oraz corocznego wykonania budżetu państwa w tym zakresie;

4) proponowanego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w zakresie służby cywilnej;

5) projektów aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej;

6) planu szkoleń centralnych w służbie cywilnej;

7) etyki korpusu służby cywilnej;

8) dotyczących powołania i odwołania Szefa Służby Cywilnej, w zakresie określonym w ustawie;

9) projektu regulaminu określającego tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej;

10) sprawozdania Szefa Służby Cywilnej, o którym mowa w art. 15 ust. 7.

3. Rada ponadto:

1) ocenia przebieg postępowań kwalifikacyjnych w służbie cywilnej;

2) może wystąpić do Szefa Służby Cywilnej z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawach określonych przez Radę w zakresie stosowania zasad służby cywilnej;

3) może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu procesu naboru przeprowadzanego na wyższe stanowisko w służbie cywilnej oraz postępowania kwalifikacyjnego;

4) może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu procesu naboru przeprowadzanego na stanowisko kierownika jednostki organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, na które na podstawie odrębnych przepisów przeprowadza się otwarty i konkurencyjny nabór.

4. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu procesu naboru przeprowadzanego na wyższe stanowisko w służbie cywilnej, Rada może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej o zarządzenie przeprowadzenia ponownego naboru.

5. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu postępowania kwalifikacyjnego, Rada może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej o zarządzenie przeprowadzenia ponownego postępowania kwalifikacyjnego.

6. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu procesu naboru na stanowisko określone w ust. 3 pkt 4, Rada może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów o zarządzenie przeprowadzenia ponownego naboru.

Art. 20. 1. Rada liczy 15 członków.

2. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady spośród osób odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1–3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady.

3. Prezes Rady Ministrów powołuje, na wniosek klubów parlamentarnych, 7 członków Rady reprezentujących wszystkie kluby parlamentarne spośród posłów, senatorów lub osób niebędących parlamentarzystami, odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1–3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady.

4. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Rady spośród członków Rady.

5. Rada wybiera wiceprzewodniczącego Rady ze swojego grona, na wniosek przewodniczącego Rady.

Art. 21. 1. Kadencja członków Rady powołanych na podstawie art. 20 ust. 2 trwa 6 lat, przy czym co 3 lata kończy się kadencja połowy liczby członków.

2. Kadencja członków Rady powołanych na podstawie art. 20 ust. 3 trwa odpowiednio do kadencji Sejmu.

3. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.

Art. 22. 1. Członkostwo w Radzie wygasa:

1) w razie śmierci członka Rady;

2) jeżeli członek Rady przestał spełniać którykolwiek z warunków określonych w art. 4 pkt 1–3.

2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady, na wniosek Rady, w razie:

1) niewykonywania obowiązków członka Rady;

2) niewypełniania obowiązków na skutek długotrwałej choroby, stwierdzonej orzeczeniem lekarskim.

3. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez niego rezygnacji.

4. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady, jeżeli przestał spełniać warunek określony w art. 4 pkt 5, za zgodą co najmniej 2/3 składu Rady.

5. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji, Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca tej kadencji.

Art. 23. 1. Tryb pracy Rady określa regulamin uchwalany przez Radę.

2. Obsługę prac Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

7) uchyla się art. 24;

Art. 24. 1. Członkowi Rady przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady, ustalanego jako wielokrotność minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, kierując się w szczególności zadaniami wykonywanymi przez członków Rady.

8) w art. 25 w ust. 4 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) organizowanie naboru na wolne stanowiska urzędnicze,”;[3]

c) organizowanie naboru na wolne stanowiska urzędnicze, w tym na wyższe stanowiska w służbie cywilnej,

w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4.”;[4]

Art. 26. 1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej.

w art. 36:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Osoby podejmujące po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej odbywają służbę przygotowawczą, z zastrzeżeniem ust. 6, 6a i 7.”,

Art. 36. 1. Osoby podejmujące po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej odbywają służbę przygotowawczą, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7.

b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. Osoby zatrudnionej na wyższym stanowisku w służbie cywilnej nie kieruje się na służbę przygotowawczą.”;

-

w art. 51 uchyla się ust. 3;

3. Czynności, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do dyrektora generalnego urzędu dokonuje Szef Służby Cywilnej.[5]

w art. 53:[6]

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem orzekającym zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;”,

2) nie była karana zakazem zajmowania stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;

b) uchyla się pkt 4 i 5;

4) posiada co najmniej sześcioletni staż pracy, w tym co najmniej trzyletni staż pracy na stanowisku kierowniczym w jednostkach sektora finansów publicznych – w przypadku ubiegania się o stanowisko dyrektora generalnego urzędu;

5) posiada co najmniej trzyletni staż pracy, w tym co najmniej roczny na stanowisku kierowniczym lub dwuletni na stanowisku samodzielnym, w jednostkach sektora finansów publicznych – w przypadku ubiegania się o stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 2–4;

13) po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu:

„Art. 53a. 1. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 1, powołuje i odwołuje właściwy minister, kierownik urzędu centralnego, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub wojewoda.

2. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 2, powołuje i odwołuje dyrektor generalny urzędu.

3. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3, powołuje i odwołuje Główny Lekarz Weterynarii, w porozumieniu z właściwym wojewodą.

4. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 4, powołuje i odwołuje dyrektor Biura Nasiennictwa Leśnego.

5. Powołanie na stanowiska, o których mowa w ust. 1–4, jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r.

poz. 1502, z późn. zm.3)).

6. Urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 2–4, dyrektor generalny urzędu, w którym jest on zatrudniony, udziela urlopu bezpłatnego na

czas powołania.

7. Urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 1, w urzędzie, w którym jest on dotychczas zatrudniony, urlopu bezpłatnego udziela kierownik tego urzędu.

8. Dyrektorowi generalnemu powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 1–4 urlopu bezpłatnego udziela kierownik urzędu, w którym jest on dotychczas zatrudniony.

9. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej stanowisko pracy zgodne z jego kwalifikacjami i umiejętnościami zawodowymi.”;

-

w art. 54 uchyla się ust. 1 i 2–6;

Art. 54. 1. Obsadzenie wyższego stanowiska w służbie cywilnej następuje w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Nabór przeprowadza się niezwłocznie po zaistnieniu okoliczności uzasadniających obsadzenie stanowiska.

2. Obsadzenie stanowiska zastępcy kierującego departamentem lub komórką równorzędną, o którym mowa w art. 52 pkt 2, stanowiska zastępcy wojewódzkiego lekarza weterynarii, o którym mowa w art. 52 pkt 3 oraz stanowiska zastępcy kierującego komórką organizacyjną, o którym mowa w art. 52 pkt 4, może nastąpić bez przeprowadzania naboru w drodze przeniesienia członka korpusu służby cywilnej spełniającego wymagania na to stanowisko oraz posiadającego ostatnią pozytywną ocenę okresową na jednym z dwóch najwyższych poziomów przewidzianych w skali ocen, sporządzoną w okresie 24 miesięcy poprzedzających przeniesienie.

3. W przypadku przeniesienia członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 2, zatrudnionego w innym urzędzie, przepis art. 59 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

4. Obsadzenie wyższego stanowiska w służbie cywilnej, o którym mowa w art. 52 pkt 2–4, może nastąpić bez przeprowadzania naboru, w drodze oddelegowania osoby, o której mowa w art. 2 ust. 3, pod warunkiem spełniania przez nią wymagań na to stanowisko.

5. Informację o przeniesieniu lub oddelegowaniu, o których mowa w ust. 2 i 4, zamieszcza się w Biuletynie Kancelarii.

6. Obsadzenie wyższego stanowiska w służbie cywilnej nie może nastąpić w drodze powierzenia pełnienia obowiązków.

uchyla się art. 55–61;

Art. 55. 1. Informację o naborze na wyższe stanowisko w służbie cywilnej, o którym mowa w art. 54, ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu, w Biuletynie urzędu oraz w Biuletynie Kancelarii; przepisy art. 28 ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.

2. Ogłoszenie powinno zawierać:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie wyższego stanowiska w służbie cywilnej, na które jest przeprowadzany nabór;

3) wymagania związane ze stanowiskiem, wynikające z przepisów ustaw;

4) wymagania związane ze stanowiskiem, zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które są pożądane;

4a) informację o warunkach pracy na danym stanowisku;

4b) informację, czy w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w urzędzie, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wynosi co najmniej 6%;

5) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;

6) wskazanie wymaganych dokumentów;

7) termin i miejsce składania dokumentów;

8) informację o metodach i technikach naboru.

2a. Wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, określa się w sposób następujący:

1) wymagania niezbędne to wymagania konieczne do podjęcia pracy na danym stanowisku;

2) wymagania pożądane to pozostałe wymagania, pozwalające na optymalne wykonywanie zadań na danym stanowisku.

2b. Kandydat, który zamierza skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w art. 57 ust. 2, jest obowiązany do złożenia wraz z dokumentami kopii dokumentu potwierdzającego niepełnosprawność.

3. Ogłoszenie może zawierać informację o możliwości złożenia referencji dotyczących dotychczasowej działalności zawodowej kandydata.

Art. 56. 1. Nabór na wyższe stanowisko w służbie cywilnej, o którym mowa w art. 54 ust. 1, przeprowadza zespół liczący:

1) co najmniej 5 członków korpusu służby cywilnej, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów – w przypadku naboru na stanowisko dyrektora generalnego urzędu i wojewódzkiego lekarza weterynarii;

2) co najmniej 3 członków korpusu służby cywilnej, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów – w przypadku naboru na pozostałe wyższe stanowiska w służbie cywilnej.

2. Nabór na wyższe stanowisko w służbie cywilnej ma charakter konkursu, w którym biorą udział kandydaci ubiegający się o dane stanowisko.

3. Zespół powołuje:

1) Szef Służby Cywilnej – w przypadku naboru na stanowisko dyrektora generalnego urzędu;

2) dyrektor generalny urzędu – w przypadku naboru na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 2;

3) Główny Lekarz Weterynarii – w przypadku naboru na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3;

4) dyrektor Biura Nasiennictwa Leśnego – w przypadku naboru na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 4.

4. W toku naboru na wyższe stanowisko w służbie cywilnej ocenie podlega w szczególności doświadczenie zawodowe kandydata, wiedza niezbędna do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.

5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.

6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o wyższe stanowisko w służbie cywilnej, uzyskanych w trakcie naboru.

7. Szef Służby Cywilnej może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu procesu naboru przeprowadzanego na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 2–4.

8. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu procesu naboru na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, Szef Służby Cywilnej niezwłocznie nakazuje usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości lub ponowne przeprowadzenie naboru.

9. Wykonywanie przez członka korpusu służby cywilnej zadań, o których mowa w ust. 1 i 7, jest traktowane na równi z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych.

Art. 57. 1. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 2 najlepszych kandydatów, spełniających wymagania niezbędne oraz w największym stopniu spełniających wymagania pożądane, których przedstawia odpowiednio:

1) Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, właściwemu ministrowi, przewodniczącemu komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów, kierownikowi urzędu centralnego organu administracji rządowej albo wojewodzie – w przypadku naboru na stanowisko dyrektora generalnego urzędu;

2) dyrektorowi generalnemu urzędu – w przypadku naboru na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 2;

3) Głównemu Lekarzowi Weterynarii – w przypadku naboru na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3;

4) dyrektorowi Biura Nasiennictwa Leśnego – w przypadku naboru na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 4.

2. Jeżeli w urzędzie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia o naborze, jest niższy niż 6%, pierwszeństwo w zatrudnieniu przysługuje osobie niepełnosprawnej, o ile znajduje się w gronie osób, o których mowa w ust. 1.

Art. 58. 1. Z przeprowadzonego naboru na wyższe stanowisko w służbie cywilnej zespół sporządza protokół zawierający:

1) nazwę i adres urzędu;

2) określenie wyższego stanowiska w służbie cywilnej, na które był przeprowadzany nabór, oraz liczbę kandydatów;

3) imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego nie więcej niż 2 najlepszych kandydatów, spełniających wymagania określone w ogłoszeniu o naborze;

4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;

6) skład zespołu przeprowadzającego nabór.

2. Przepis art. 31 stosuje się odpowiednio.

Art. 59. 1. Szef Służby Cywilnej, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, na pisemny wniosek odpowiednio:

1) Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,

2) właściwego ministra,

3) przewodniczącego komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów,

4) kierownika urzędu centralnego organu administracji rządowej,

5) wojewody

– niezwłocznie przenosi na stanowisko dyrektora generalnego urzędu członka korpusu służby cywilnej albo, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 7, zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, wybraną spośród osób wyłonionych w drodze naboru na to stanowisko.

2. Dyrektor generalny urzędu niezwłocznie przenosi na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 2 członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego w tym urzędzie albo, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 7, zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą

niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, wybraną spośród osób wyłonionych w drodze naboru na to stanowisko.

3. Członka korpusu służby cywilnej wybranego spośród osób wyłonionych w drodze naboru na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 2, zatrudnionego w innym urzędzie, niezwłocznie przenosi na to stanowisko dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym jest on zatrudniony.

4. Główny Lekarz Weterynarii w porozumieniu z właściwym wojewodą niezwłocznie przenosi na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 3 członka korpusu służby cywilnej albo, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 7, zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, wybraną spośród osób wyłonionych w drodze naboru na to stanowisko. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Osoba, o której mowa w art. 56 ust. 3 pkt 4, niezwłocznie przenosi na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 4 członka korpusu służby cywilnej albo, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 7, zawiera umowę o pracę na czas nieokreślony z osobą niebędącą członkiem korpusu służby cywilnej, wybraną spośród osób wyłonionych w drodze naboru na to stanowisko. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

6. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia obsadzenia wyższego stanowiska w służbie cywilnej w drodze naboru zaistnieje konieczność ponownego obsadzenia tego samego stanowiska, może objąć je osoba wyłoniona w trakcie ostatniego naboru, o której mowa w art. 58 ust. 1 pkt 3. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 60. Pracownika służby cywilnej zatrudnionego na wyższym stanowisku w służbie cywilnej nie kieruje się na służbę przygotowawczą.

Art. 61. 1. Jeżeli przemawiają za tym uzasadnione potrzeby urzędu lub interes służby cywilnej, członka korpusu służby cywilnej zajmującego wyższe stanowisko w służbie cywilnej można przenieść w każdym czasie na stanowisko urzędnicze w tej samej miejscowości co najmniej równorzędne pod względem płacowym ze stanowiskiem zajmowanym przed zatrudnieniem na wyższym stanowisku w służbie cywilnej, zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym, a członka korpusu służby cywilnej, który przed zatrudnieniem na tym stanowisku nie był zatrudniony w służbie cywilnej – na inne stanowisko urzędnicze w tej samej miejscowości, zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.

2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje:

1) Szef Służby Cywilnej z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów na pisemny wniosek osoby wymienionej w art. 59 ust. 1 pkt 1–5 – w stosunku do członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na stanowisku dyrektora generalnego urzędu;

2) dyrektor generalny urzędu – w stosunku do członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na stanowisku wymienionym w art. 52 pkt 2;

3) Główny Lekarz Weterynarii – w stosunku do członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na stanowisku wymienionym w art. 52 pkt 3;

4) osoby wymienione w art. 56 ust. 3 pkt 4 – w stosunku do członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na stanowisku wymienionym w art. 52 pkt 4.

3. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2–4, do innego urzędu dokonuje się w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, do którego ma nastąpić przeniesienie.

4. Członek korpusu służby cywilnej przeniesiony na zasadach określonych w ust. 1 zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku pracy, przez okres:

1) jednego miesiąca – jeżeli zajmował wyższe stanowisko w służbie cywilnej, z którego został przeniesiony, przez okres nie dłuższy niż 3 miesiące;

2) dwóch miesięcy – jeżeli zajmował wyższe stanowisko w służbie cywilnej, z którego został przeniesiony, przez okres dłuższy niż 3 miesiące i nie dłuższy niż 12 miesięcy;

3) trzech miesięcy – jeżeli zajmował wyższe stanowisko w służbie cywilnej, z którego został przeniesiony, przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

art. 64 i art. 65 otrzymują brzmienie:

„Art. 64. 1. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie.

2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony.

Art. 65. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej poza korpus służby cywilnej następuje na podstawie odrębnych przepisów.”;

Art. 64. 1. Przeniesienie członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie.

2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony.

Art. 65. Przeniesienie członka korpusu służby cywilnej poza korpus służby cywilnej następuje na podstawie odrębnych przepisów.

art. 68 i art. 69 otrzymują brzmienie:

„Art. 68. 1. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. W okresie zawieszenia urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby

cywilnej otrzymuje połowę wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania.

2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia miesięcznego; nie dotyczy

to warunkowego umorzenia postępowania karnego.

3. Okres zawieszenia stosunku pracy wskutek tymczasowego aresztowania wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.

Art. 69. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne.

2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż trzy miesiące.

3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej.

4. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.”;

Art. 68. 1. Stosunek pracy członka korpusu służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. W okresie zawieszenia członek korpusu służby cywilnej otrzymuje połowę wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania.

2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego członkowi korpusu służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia miesięcznego; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania karnego.

©Kancelaria Sejmu s. 32/65

2015-09-21

3. Okres zawieszenia stosunku pracy wskutek tymczasowego aresztowania wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej.

Art. 69. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić członka korpusu służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne.

2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż trzy miesiące.

3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, członek korpusu służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej.

4. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej.

art. 72 otrzymuje brzmienie:

„Art. 72. W okresie wypowiedzenia urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.”;

Art. 72. W okresie wypowiedzenia członek korpusu służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

art. 74 i art. 75 otrzymują brzmienie:

„Art. 74. Dyrektor generalny urzędu rozwiązuje stosunek pracy lub stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.

Art. 75. W razie przeniesienia urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej do innego urzędu jego akta osobowe wraz z pozostałą dokumentacją w sprawach związanych ze stosunkiem pracy przekazuje się do

urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej ma być zatrudniony.”;

Art. 74. Dyrektor generalny urzędu rozwiązuje stosunek pracy lub stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej.

Art. 75. W razie przeniesienia członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu jego akta osobowe wraz z pozostałą dokumentacją w sprawach związanych ze stosunkiem pracy przekazuje się do urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony.

w art. 78 ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do osoby zajmującej wyższe stanowisko w służbie cywilnej.”;

7. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do pracownika służby cywilnej zajmującego wyższe stanowisko w służbie cywilnej.[7]

w art. 80 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie do osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej.”;

3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie do pracowników służby cywilnej zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej.[8]

w art. 81:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony podlega ocenie okresowej dokonywanej przez bezpośredniego przełożonego.”,

Art. 81. 1. Urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony podlega ocenie okresowej dokonywanej przez bezpośredniego przełożonego, z zastrzeżeniem ust. 2.

b) uchyla się ust. 2,

2. Oceny okresowej, o której mowa w ust. 1, dokonuje:

1) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, właściwy minister, przewodniczący komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów, kierownik urzędu centralnego organu administracji rządowej albo wojewoda, po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej – w przypadku dyrektora generalnego urzędu;

2) dyrektor generalny urzędu – w przypadku kierującego departamentem lub komórką równorzędną w urzędach, o których mowa w art. 52 pkt 2;

3) bezpośredni przełożony – w przypadku zastępcy osób, o których mowa w pkt 2;

4) wojewoda po zasięgnięciu opinii Głównego Lekarza Weterynarii – w przypadku osób, o których mowa w art. 52 pkt 3;

5) bezpośredni przełożony – w przypadku osób, o których mowa w art. 52 pkt 4.

c) ust. 3–5 otrzymują brzmienie:

„3. Ocena okresowa dotyczy wykonywania obowiązków wynikających z opisu zajmowanego stanowiska pracy. Ocenę okresową sporządza się na piśmie i niezwłocznie zapoznaje z nią ocenionego.

4. Ocenę okresową sporządza się co 24 miesiące.

5. Ocena okresowa zawiera wnioski dotyczące indywidualnego programu rozwoju zawodowego.”,

3. Ocena okresowa dotyczy wykonywania przez członka korpusu służby cywilnej obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez niego stanowiska pracy. Ocenę okresową sporządza się na piśmie i niezwłocznie zapoznaje z nią ocenionego członka korpusu służby cywilnej.

4. Ocenę okresową członka korpusu służby cywilnej sporządza się co 24 miesiące.

5. Ocena okresowa członka korpusu służby cywilnej zawiera wnioski dotyczące indywidualnego programu rozwoju zawodowego.

d) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. W razie uzyskania negatywnej oceny okresowej oceniany podlega ponownej ocenie po upływie 6 miesięcy od dnia zapoznania się z oceną.”;

9. W razie uzyskania negatywnej oceny okresowej członek korpusu służby cywilnej podlega ponownej ocenie po upływie 6 miesięcy od dnia zapoznania się z oceną.

art. 82 otrzymuje brzmienie:

„Art. 82. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania ocen okresowych, w tym kryteria, wzór arkusza, skalę ocen i tryb sporządzanej przez bezpośredniego przełożonego oceny okresowej, kierując się potrzebą stałego doskonalenia jakości wykonywania obowiązków przez ocenianego oraz zapewnienia obiektywizmu dokonywanych ocen okresowych.”;

Art. 82. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przeprowadzania ocen okresowych członków korpusu służby cywilnej, w tym:

1) kryteria, wzór arkusza, skalę ocen i tryb sporządzanej przez bezpośredniego przełożonego oceny okresowej,

2) kryteria, wzór arkusza, skalę ocen i tryb sporządzania oceny okresowej dyrektora generalnego urzędu i wojewódzkiego lekarza weterynarii – kierując się potrzebą stałego doskonalenia jakości wykonywania obowiązków przez członków korpusu służby cywilnej oraz zapewnienia obiektywizmu dokonywanych ocen okresowych.

w art. 83:

a) uchyla się ust. 2,

2. Osoby, o których mowa w art. 81 ust. 2 pkt 1, 2 i 4, wnoszą sprzeciw do osoby, która dokonała oceny okresowej, a osoby, o których mowa w art. 81 ust. 2 pkt 5, wnoszą sprzeciw do osób wykonujących zadania dyrektora generalnego urzędu w jednostkach wymienionych w art. 52 pkt 4.

b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. W razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza po raz drugi. Od oceny okresowej sporządzonej po raz drugi przysługuje sprzeciw na zasadach określonych w ust. 1 i 3.

5. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia sprzeciwu od oceny okresowej, oceniany może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, odwołać się do sądu pracy.”;

4. W razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza po raz drugi. Od oceny okresowej sporządzonej po raz drugi przysługuje sprzeciw na zasadach określonych w ust. 1–3.

5. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia sprzeciwu od oceny okresowej, członek korpusu służby cywilnej może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, odwołać się do sądu pracy.

w art. 85 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Wynagrodzenie osoby zajmującej wyższe stanowisko w służbie cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku funkcyjnego oraz dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej.”;

-

w art. 87 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wynagrodzenie zasadnicze przewidziane dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatek służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego oraz dodatek funkcyjny ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej,

której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.”;

Art. 87. 1. Wynagrodzenie zasadnicze przewidziane dla zajmowanego stanowiska pracy oraz dodatek służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.

w art. 99 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) mnożniki do ustalania dodatku funkcyjnego, o którym mowa w art. 85 ust. 3,”;

-

art. 103 otrzymuje brzmienie:

„Art. 103. Urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku kuratora oświaty lub na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art. 9a–9i, art. 51, art. 58, art. 60, art. 86, art. 88 i art. 90 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191, z późn. zm.4)), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu zatrudnienia,

od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie.”;

Art. 103. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym na stanowisku kuratora oświaty lub na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art. 9a–9i, 51, 58–60, 86, 88 i 90 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm.6)), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie.

w art. 108 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka korpusu służby cywilnej, z wyjątkiem osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do

kierowania członka korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności:”;

Art. 108. 1. Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka korpusu służby cywilnej, z wyjątkiem dyrektora generalnego urzędu, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania członka korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności:

w art. 114 w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie cywilnej oraz pracowników

służby cywilnej są:”.

2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są:

1) upomnienie;

2) nagana;

3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% – przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy;

4) wydalenie z pracy w urzędzie.